به گزارش ساینس، از سال ها قبل در رابطه با مكانیزم های مورد استفاده مغز برای حل مشكلات محاسباتی و مشكلات مربوط به پردازش واژگان و به ویژه مسائلی كه مستلزم به كارگیری هردو قابلیت مغز است، بین متخصصان مباحث متعددی مطرح شده است، به گونه ای كه تعدادی از ریاضی دانان احساس می كردند در زمان حل مسائل ریاضی بخش خاصی از مغز آن ها فعال می شود.
محققان فرانسوی تصمیم گرفتند از نقاط فعال مغز در زمان حل هر دو نوع مساله تصویربرداری كنند تا این اختلاف نظرها یك بار برای همیشه حل و فصل شوند. محققان آزمایشی را با كمك 30 داوطلب كه 15 نفر آن ها ریاضیدان و 15 نفر دیگر غیر ریاضیدان و علاقمند به خواندن بودند، با استفاده از فناوری fMRI انجام دادند. در این آزمایش هنگامی كه مغز داوطلبان با استفاده از دستگاه اسكن می شد، از آن ها سوالات متعددی پرسیده شد كه برخی نیاز به محاسبات ریاضی داشتند و باید پاسخ آن ها با بله یا خیر اعلام می شد.
در نتیجه معلوم شد وقتی هردو گروه به سوالات غیر ریاضی پاسخ می دهند، عملكرد مغز آن ها به گونه ای است كه پیش از این برای پردازش زبان و واژگان شناخته شده است؛ اما هنگام پاسخ به سوالاتی كه نیازمند محاسبات ریاضی سطح بالا بودند، بخش آهیانه ای (parietal)، بخش جلویی (prefrontal) و بخش گیجگاهی (inferior temporal) مغز ریاضیدانان فعال شد. با توجه به این كه داوطلبان دیگر آموزش لازم را برای حل مسایل محاسباتی دریافت نكرده بودند، در هنگام پاسخگویی به سوالات عمومی تر ریاضی بخش های مذكور از مغز آن ها فعال شد. در هر دو گروه بخش های مسئول پردازش زبان و واژگان در هنگام پاسخگویی به سوالات محاسباتی، غیرفعال بود.
محققان از آزمایش خود به این جمعبندی رسیدند كه در هنگام حل مسایل محاسباتی، از سوالات ساده ریاضی گرفته تا محاسبات بسیار پیچیده مربوط به علوم فضایی، تنها بخش های خاصی از مغز فعال شده و شبكه های عصبی آن ها مشغول به كار می شوند، اما در زمان مكالمه با سایرین یا پردازش واژگان، شبكه های عصبی دیگری در مغز كارساز می شوند. گزارش كامل این تحقیقات در نشریه Proceedings of the National Academy of Sciences به چاپ رسیده است.