نام کتاب: شاگردی یک ریاضیدان
نویسنده: آندره ویل
مترجم: مهران اخباریفر
موضوع: سرگذشت و خاطرات
تعداد صفحات: ۲۴۸
شابک: ۹۷۸-۹۶۴-۱۸۵-۰۷۲-۴
نوبت چاپ: ۱
قطع: وزیری
جلد: شومیز
قیمت: ۱۴۰,۰۰۰
آندره ویل، یکی از بزرگ‌ترین ریاضیدانان و شخصیت‌های ریاضی قرن بیستم، و یکی از خالقان مکتب بورباکی در ریاضیات فرانسه، زندگینامهٔ خود را چنین آغاز می‌کند: «زندگی من، یا دست‌کم بخشی از آن که ارزش این نام را دارد محدود است به تولدم در ششم مه ۱۹۰۶ و درگذشت همسر و همراهم، اِولین، در ۲۴ مه ۱۹۸۶.» آندره ویل در این کتاب زندگی خود را از دوران کودکی تا پاییز ۱۹۴۷ که به‌عنوان استاد به دانشگاه شیکاگو می‌رود، و به قول خودش دوران شاگردی‌اش به پایان می‌رسد بیان می‌کند. گرچه می‌نویسد: «می‌خواستم این خاطرات را با رسیدنم به بندر نیویورک در مارس ۱۹۴۱ به پایان برسانم. ولی دوران شاگردی‌ام به این زودی تمام نشده بود. چه می‌گویم؟ امروز هم هنوز در حال آموختنم. می‌آموزم که با خاطراتم زندگی کنم.» آندره ویل ضمن بازگویی فراز و نشیب‌های زندگی‌اش، در بسیاری لحظات خواننده را با عمیق‌ترین احساسات خود همراه می‌کند و در این سفر، خواننده را به قلب و ذهن خود راه می‌دهد.
روزنامه شرق:
ریاضیدانی که تا پایان عمر آموخت
«زندگی من، یا دست‌کم بخشی از آن که ارزش این نام را دارد، محدود است به تولدم در ششم‌می ۱۹۰۶ و درگذشت همسر و همراهم، اِولین، در ۲۴ می ۱۹۸۶.»
آندره ویل (زاده ششم‌می۱۹۰۶ - درگذشته ششم‌آگوست۱۹۹۸) ریاضیدان فرانسوی و برادر بزرگ‌تر سیمون وی، فیلسوف فرانسوی است که به‌خاطر کارهایش در نظریه اعداد و هندسه جبری معروف است. او یکی از اعضا و بنیانگذاران گروه «نیکلا بورباکی» بود. اینها گروهی از ریاضیدانان بودند که برآن شدند ریاضیات را بر بنیادی یکپارچه و کلی استوار کنند. ایده آنها این بود که با بنانهادن تمام ریاضیات بر پایه نظریه مجموعه‌ها، اصولی چنان کلی پایه‌ریزی کنند که از آنها تمام حالات خاصی که نسل‌های قبل ریاضیدانان ابداع کرده‌اند، قابل‌استنتاج باشد.
کتاب «شاگردی یک ریاضیدان» خودزندگی‌نامه ویل است که در آن ضمن بازگویی فرازونشیب‌های زندگی، روند کار و پیشرفت خود را بازگو می‌کند. آندره ویل در این کتاب زندگی خود را از دوران کودکی تا پاییز۱۹۴۷ که به‌عنوان استاد به دانشگاه شیکاگو می‌رود و به قول خودش دوران شاگردی‌اش به پایان می‌رسد، بیان می‌کند. «می‌خواستم این خاطرات را با رسیدنم به بندر نیویورک در مارس۱۹۴۱ به پایان برسانم. ولی دوران شاگردی‌ام به این زودی تمام نشده بود. چه می‌گویم؟ امروز هم هنوز درحال آموختنم. می‌آموزم که با خاطراتم زندگی کنم.» او در خلال این کتاب، شرح سفرهای مختلف، مهاجرت، تدریس در گرایش توپولوژی عمومی و فضاهای برداری، آشنایی با دوست‌های جدید و خاطرات آنها، والری، ریلکه، ادبیات، جنگ، زندان و عشق به همسرش و همه خاطرات متنوع و جالب خود را با نثری روان بازگو می‌کند. او که در یک خانواده یهودی در پاریس به دنیا آمد از کودکی عاشق ریاضی بود و تحصیلات ریاضی خود را از «اکول نرمال» شروع کرد.
او همچنین علاقه زیادی نیز به مسافرت داشت و در طول عمر خود در دانشگاه‌های زیادی از کشورهای مختلف دنیا از جمله فرانسه، آلمان، ایتالیا، هندوستان، برزیل و... به تحصیل، تدریس و پژوهش پرداخت. او در مقدمه کتاب ذکر می‌کند که به خاطراتی که با خواهرش سیمون داشته، زیاد نپرداخته و آنها را در کتابی جداگانه در گفت‌وگو با سیمون پترمان ذکر کرده است. بلوغ، در اکول نرمال، اولین سفرها، هند، استراسبئرگ و بورباکی، من و جنگ: اپرای کمدی در شش پرده و قاره آمریکا، فصل‌های هفت‌گانه این کتاب هستند.