اولین فارغالتحصیل دکترای ریاضی دانشگاه صنعتی شریف در پی درگذشت نخبه ریاضی جهان در پیامی گفت: اگرچه این ستاره پرفروغ در عالم ریاضی ظاهرا به خاموشی گرایید که خسارتی سنگین برای علم و عالم است، ولیکن آثار وجودی او مانند دیگر انسانهای بزرگ، پس از پایان حیات مادی همچنان پر فروغتر ادامه خواهد داشت.
به گزارش ایسنا، دکتر نسرین سلطانخواه، استاد دانشکده علوم ریاضی دانشگاه الزهرا در ادامه این مطلب نوشت: «او برای ادای دین خود به بشریت این راه را برگزید و مصداق این کلام شیخ سعدی شد که:
"سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز مرده آن است که نامش به نکویی نبرند"
مریم میرزاخانی را در طی سالهای 74 تا 78 گاها در دفتر کار دکتر محمودیان در دانشکده ریاضی دانشگاه صنعتی شریف میدیدم. دانشجوی دختر دوره کارشناسی، محجوب، مؤدب، کمی خجالتی؛ اما باهوش و با پشتکار که برای انجام یک کار تحقیقاتی مشترک در مورد تجزیه گرافهای کامل به دورها با دکتر محمودیان کار میکردند که نتایج به دست آمده در آن تحقیق نیز در مقالهای نیز به چاپ رسانیده شد که البته کمتر دانشجوی ریاضی دوره کارشناسی، علاقهمند و دارای توان علمی لازم برای انجام کار تحقیقاتی است».
دکتر سلطانخواه در ادامه این مطلب نوشت: «او در مدرسه تیزهوشان برای بیشتر دانستن پرورده شد. آنطور که خود میگفت تاثیر مدرسه و مدیر مدرسه به طرز قابل توجهی بر زندگیاش اثر داشته است و آموزشهایی در باشگاه دانش پژوهان جوان که امکان حضور او در المپیادهای جهانی ریاضی را فراهم کرد و این باور را در او ایجاد کرد که میتواند زیبایی ریاضی را ببیند و درک کند.
اینها همگی شروع عمر حرفهای میرزاخانی در کسوت یک ریاضیدان بود؛ عمری کوتاه، ولی پر برکت و پر توشه از کسب افتخارات ارزشمند علمی از جمله "جایزه فیلدز".
معاون سابق رییسجمهور و رییس بنیاد ملی نخبگان افزود: خاستگاه اولیه شناسایی، رشد و شکوفایی استعداد نهفته مریم میرزاخانی و بروز و ظهور استعداد او در مدرسه فرزانگان مدرسهای از مدارس سازمان پرورش استعدادهای درخشان و سپس باشگاه دانشپژوهان جوان بوده است.
سلطانخواه در ادامه این مطلب نوشت: اما این روزها حال این دو نهاد خیلی خوب نیست. به ویژه باشگاه دانشپژوهان جوان که به دلیل تقلیل جایگاه ساختاری آن با مشکلات مدیریتی، اداری، اجرایی و مالی دست به گریبان است. بر مسؤولان ذیربط و به ویژه شورای عالی انقلاب فرهنگی فرض است که بررسی وضعیت باشگاه و رفع مسائل آن را در دستور کار خود قرار دهند. باشد که این خود نشانهای از پاسداشت مقام علمی مریمی که رفت و ایجاد فرصت برای مریمهایی که هستند، باشد».