اکران یک فیلم تازه با موضوع ریاضیات و نوابغ علم ریاضی بار دیگر این موضوع را در میان سینمادوستان مطرح کرده که چرا تعداد فیلم‌های مهم درباره ریاضیات در بهترین حالت از عدد انگشتان ۲ دست فراتر نمی‌رود و هالیوود به‌ندرت سراغ این موضوع مهم می‌رود.
به گزارش همشهری، «مردی كه بی‌نهایت را شناخت» به كارگردانی متیو براون داستان زندگی واقعی ریاضیدانی به نام سرینیواسا رامانوجان است كه از زندگی فقیرانه در مدرس هند تا پذیرفته‌شدن در دانشگاه كمبریج راهی سخت را پشت سر گذاشت و در نهایت تحت هدایت و حمایت پروفسور جی. اچ. هاردی به یكی از برترین نظریه‌پردازان علم ریاضی تبدیل شد. نقش اصلی فیلم را دیو پاتل بازی می‌كند كه بیش از همه با نقش جمال مالك در «میلیونر زاغه‌نشین» شناخته می‌شود.
شاید قدیمی‌ترین صحنه مربوط به ریاضی در تاریخ هالیوود به 1941 و كمدی «در نیروی دریایی» با بازی بود ابوت و لو كاستلو باشد. در سال‌های اخیر توجه فیلمسازان و تهیه‌كنندگان به جذابیت‌های علم ریاضی بیشتر در قالب فیلم روایت شد و البته «راشمور» وس اندرسن(1998) از نمونه‌های نه‌چندان جذاب آن است؛ جایی كه معلم روی تخته سخت‌ترین معادله هندسه دنیا را نوشته و قهرمان داستان مشغول خواندن روزنامه است!
اگر از این نمونه بامزه بگذریم، قطعا باید از «ویل هانتینگ خوب» گاس ون‌سنت یاد كنیم كه علاوه بر موفقیت خیره‌كننده هنری و تجاری، 2 اسكار بهترین بازیگر مرد مكمل را برای رابین ویلیامز فقید و بهترین فیلمنامه غیراقتباسی را برای زوج مت دیمن و بن افلك به ارمغان آورد. فیلم داستان كارگری به نام ویل هانتینگ است كه خیلی زود نبوغ خود را در ریاضیات كشف می‌كند و صحنه‌های حل مسائل سخت ریاضی در آن نقشی كلیدی در پیشبرد داستان دارد.
«یك ذهن زیبا» به كارگردانی ران هوارد و بازی راسل كرو در نقش جان فوربس نش جونیر ریاضیدان نامدار مبتلا به اسكیزوفرنی، «شبكه اجتماعی» دیوید فینچر با موضوع داستان زندگی خالقان فیس‌بوك و «بی‌اهمیتی» نیكولاس روگ با حضور آلبرت اینشتین در میان شخصیت‌های اصلی از دیگر تلاش‌های هالیوود برای ورود به دنیای جذاب ریاضیات از دریچه دوربین بوده است.